Η χερσόνησος της Κυζίκου στις αρχές του 20ου αιώνα είχε συνολικά 17 χωριά εκ των οποίων τα 14 παράλια και τα 3 μεσόγεια. Αυτά ήσαν (εντός παρενθέσεως η σημερινή τους τουρκική ονομασία):

Η Αρτάκη (Erdek), η Γωνιά (Ocaklar), τα Ρόδα (Narlı) και το Χαράκι (İlhanköy) στα δυτικά παράλια της χερσονήσου.

Η Δρακούντα (Doğanlar), το Βαθύ (Turan), ο Κατάτοπος (Ormanlı), η Λαγκάδα (Ballıpınar), η Διαβατή (Çayağzı) και το Καστέλλι (Kestanelik) στα βόρεια παράλια.

Η Μηχανιώνα (Çakılköy), η Πέραμος (Karşıyaka), το Αρμενοχώρι (Tatlısu) και το Νεοχώριο ή Κάτω Καινούργιο Χωριό (Aşağıyapıcı) στην ανατολική παραλία.

Τα τρία στο εσωτερικό της χερσονήσου ήταν: το Επάνω Καινούργιο Χωριό ή Γιαπουτζή-κιοϊ (Yukarıyapıcı), το Χαμαμλί (Hamamlı) και το Κούκουρο (Çeltikçi).

Ο συνολικός πληθυσμός όλων των χωριών ήταν 26.300 Έλληνες, 2.700 Τούρκοι, 1.000 Αρμένιοι, 500 Κιρκάσιοι, και λίγοι Εβραίοι και Αλβανοί.